3 Eylül 2010 Cuma

Takıntılı Hatunum,Kabul!

Takıntılı karının tekiyim ben.

Ama öle böle değil.Hani
kendini gerçekleştirmiş edalarında takılıp etrafa ben güçlüyüm mesajlarını veririm,başarılıyım da bu konuda.Hatta nadir anlarda başkalarının yanında ağlarım,zırlarım falan.O zaman millet şaşırır,abi yapma sen güçlüsün,sen neleri aştın diye avutmaya başlarlar beni.Nafile.Takıntılıyım ben.Sorunlarım var ama sorundan ziyade benim bazı noktalarımız obsessive'lik boyutunda.Bunu bugün servisle eve dönerken daha da düşündüm.Önceden beri farkındaydım durumumu ama bu kadar zirvede miydi bu yoksa sonradan mı mutasyona uğradı bu kadar gözüme batmaya başladı bilmem la!Acaba bu göze batma olayı da bir tür takıntı mıdır?

Nedir şimdi bu takıntılar???!!!

Mesela ben,
-Alışveriş yaptığım her marketten,her mağazadan indirim kartı almak isterim;eğer yolumun üstündeki marketin indirim kartı yoksa,ya o markete girmem ya da marketten indirim kartı alırım.Eğer o marketin indirim kartı yoksa,yolumu uzatmak pahasına gider başka bir marketten alışveriş yaparım.(bkz:hasta mısın kızım,2kuruş indirim için benzin parasına,dolmuş parasına mı razı oluyorsun)

-Kalemlerim,silgilerim,ne bileyim masa üstünde ne varsa hepsi aynı sırada olmalı.Simetri hastası mıyım neyim?Herşey bööle tek sıra halinde,asker gibi durmalı,iltizamlı yani.Hepsinin ucu eşit seviyede açılmalı,aksi halde kalemlerin hiçbirisini kullanmam.Atarım,yenisini alırım ama hiiiç de kullanmam onları.Takarım kafaya bi'kere.

-Kaşlarım mı çıkmış.Amanın.Felaket gibi birşey.Hani bacaklarım orman olsun,skme takmam da o kaşlar,bıyıklar çıkmamalı anam.Çıkıyor,çıkmasına da,çıkmasa iyi olurdu.Çıkarlarsa işte hiç makyaj falan yapamam.Ne kalem ne de maskara kullanırım,ööle beton suratla işe gitmeye razıyım.Ama gram makyaj yapmam.Sanki o kalemler kaşlarla birleşip de üstte otoban geçiyor gibi gelir bana.Takarım,takıntı yaparım.Kaşlar gidince de gör bak,en profesyonel makyaj yapan gelsin kıçımı yesin.Oy kurban olsun benim koca g*tüme.Haspam!

-Tırnaklarım kırıldı mı,zaten çok cansızdır tırnaklarım,saçlarım gibi,kırıldı mı,diğerlerini de keserim,illa hepsi aynı boyda olacak.(bkz:kalemin ucu)

-Hep aynı yerde,hep aynı şekilde servisi beklerim.Servis gelince de hep aynı koltuğa otururum,eğer o koltuk doluysa oturan kişiyi kaldırırım.O koltuk benimdir,sahiplenirim.Köpeklerden mi geliyor bu özelliğim bilmem,hani köpekler hep aynı ağacın altına işer ya,koku bırakmak için,ha işte ben de kokumu bıraktığım yeri benimserim.Koltuk benimdir,saç saça kavga bile edebilirim.Keşke hayatımın içine ederlerken izleyici kalmasaydım,o zaman kavga etseydim,yaralarıma rağmen.Bir anlamın olurdu,bok olmazdım.,

-Kitaplarımı karalamam,karalanırsa o kitabı başkasına hediye ederim,benden çıkınca aklım onda kalmaz çünkü.Beni terkedenlere neden aklımı takıyorum o zaman,benden çıksınlar,gitsinler.

-Bir yere birşey mi yazıyorum,eğer yazı hoşuma gitmezse,sayfalarca yazsam bile yazdıklarımı yırtıp atabilirim.Farklı yazı şekillerim vardır bu yüzden.İtalik,kıvrımlı,yuvarlak,dik vs.vs.

-Uyumadan önce,tek bir bardak bile kalsa yıkanacak,yıkamam gerek.Evin düzenine aykırı herşeyi düzeltmem gerek,aksi halde aklım o tek bardakta kalır,uyku tutmaz,uykusuz kalma pahasına o bardağı yıkarım.Takarım abi takarım.

-Diyelim ki yeni bir kıyafet almak istedim.Öle modeli falan da aklımda.Ama alamam,öle mağaza mağaza da gezmeyi sevmediğim için,almam ama sonrasında ilk girdiğim mağazadikini almadığım ya da bir şey almadığım için pişman olup günü yanımdaki herkese zehr' ederim.İlla da istediğimi almam gerek,aksi halde takarım.Şımarık değil,takıntılıyım ben yahu!

-Saçım,makyajım,kıyafetim süperötesi de olsa,göbeğime takarım,ayva mı dersin,fındık mı dersin,tosun mu dersin bilmem ama takarım.Bir anda zirvede olan egom,özgüvenim yerle bir olur.Kimseye çaktırmadan kendi kendime laf edip dururum.Takarım takmasına da boğazını tut,yemek yeme,spor yap denilince türlü bahaneler uydururum.

Daha ne takıntılarım var da aklıma gelen gelmeyen söylemiyorum daha da benden tiksinmeyin diye.Ben bile bakınca kendime kusasım geliyor.Takıntılıyım kabul ediyorum,kimseye belli etmiyorum ama harbi bunlara takıyorum.Düzene aykırı herşeye karşı geliyorum gibi.Bütünü bozacak şeylere engel koymak istiyorum da kendime engel koyamıyorum.Biri beni durdursun,kendime karşı koyamıyorum da diyemiyorum ama takıntılıyım,bildiğin taşşaklı takıntılardan.Zararı kendime ya o yüzden çok da laf etmiyorum.Ama bazen ben bile tahammül edemiyorum la kendime.

Acaba diyorum,bütüne mi ayak uydursam?
O zaman pilotcan ayağıma gelsinler de yalvarsınlar.Ben ettim sen etme desinler.Yok bu cümle buraya ait olmadı,yakışmadı falan.He işte,bana ayak uydursun millet,ben kasamam valla.Buyum,ötesi olamam falan ayaklarında.Ay sıkıldım yine,takıldım mı ne?


S*k.

4 yorum:

  1. indirim kartı olayın çok mantıksal bence =)

    YanıtlaSil
  2. etrafa ben güçlüyüm mesajlarını veririm,başarılıyım da bu konuda.Hatta nadir anlarda başkalarının yanında ağlarım,zırlarım falan.O zaman millet şaşırır,abi yapma sen güçlüsün,sen neleri aştın diye avutmaya başlarlar beni(bende aynen böyleyim onlar güçlüsün ayakları çekerken ben içimden siktir lan nah güçlüyüm derim)

    YanıtlaSil
  3. @zeyozey,
    Mantıklı gibi geliyor belli bir süre sonra,sırf indirim kartları için kartvizitlik almak zorunda kaldım,o kadar fazla oldu ki.Yani düşün,sadece tatile gittiğim yerde bulunan marketlerin bile indirim kartı var ben de.Hastayım ya:))

    YanıtlaSil
  4. @Marla,
    Ve ben artık suratlarına açık açık söylüyorum.Dünya mantığı gelse nafile,ben o an dibe vuruyorum.Bi de nemalolduğunusuratındananladığım tipler akıl veriyor ya aman aman işte o an siktiri hem kendime hem ona çekiyorum.Fenayım:)

    YanıtlaSil

Vay Edepsiz!Ne Söyleyeceksen Söyle Hadi!