Blog sayfasını açıp da ne yazacağınızı bilemediğiniz oldu mu?Benim sıkça oluyo.Bu aralar da maşallahım var,tık yok.Blog viagrası olsa resmen bikaç kutu tüketeceğim ama ı ıh çıkmıyo.Az öncesinde de aynısı oldu,bu sayfayı açtım ve kafamda yazılmak için sırada bekleyen milyonçarpımilyon konu olmasına rağmen ne yazacağımı,nası yazacağımı ya da ne şekilde yazacağımı bilemedim.
Blog konusu seçmek.Of sıçarım.
Az önce google'ı açıp blog konusu diye bile yazdım.Hı cümle kaymış gitmiş,anlamda karmaşa var sanırım.Bu kadar vahim durumdaymışım gibi hissediyorum.Benim minik takıntılarım vardır bööle,sadece kendimi rahatsız ettiğim.Pof falan.
Taslaklarda yayınlanmayı beklettiğim 38492057392 tane post adayım varken benim burda sana çemkirmem ne kadar normal(!) bilemicem.Sanırım deliriyorum.Hı evet.
Bugün bi sorun çıkmazsa akşama gidiyorum.
Birkaç gün yokum,var olduğumda da nası bi ruh halinde olurum bilemicem.Aslında biliyorum,depresif,mutsuz,hayata küsmüş.Vuhuuu sabah sabah nedir bu haller.Hı evet,mesai başladı da,resmen kopuk.Ööle işte.
*Kasıyom olm bu aralar kendimi,nedensiz.Yalnız hissettiğim için sanırım,ne kötü.
oldu.yazmasan rahatlayamazsın.ama ne yazasın ki.moralin bozukken neşeli şeylerde yazılmaz mesela.sıkılır bırakırsın yarım.
YanıtlaSil@FD,
YanıtlaSilE işte orta noktası yog mu bunun haci ya,ne berbat bişi.PO!
insanların kendilerini yalnız hissetmelerine dayanamıyorum lütfen sende kendini yalnız hissetme....
YanıtlaSil@Ladin,
YanıtlaSilSanırım bunun nedeni: Mutlu olmak için hep birilerine ihtiyaç duymamız.