21 Şubat 2012 Salı

Bazen


Bazen birbirini sevmek yetmeyebiliyor. -e biliyor diyorum, bunun içinde olasılığı da göz önünde bulunduruyorum, çünkü herşey gibi bunun da kesin olan bir yanı yok. Kesin olmayan şeylere, daha olumlu bakmak adına nazar diyoruz kimi zaman, bazen de nasip,kısmet. Ben ise hay sikeyim diyorum; saçma sapan mevzular yüzünden minik de olsa suratların düşmesi, can sıkıcı.

Sevgiyle başlar herşey deniliyor ama bazen de sevgiyle bitiyor herşey. Çok sevmekle mesela. Çok sevip de hayatı birbirinin gözünden bakamamakla. Eleştirmekle, ben demekle. Bizden çıkıp ben'e geçişle. Aslında biz olmayan herşeyle. Bilmem belki de hep öyleydi en baştan beri herşey. Toz pembe olmayan toza bulanan gerçeklerle. Bilmem işte.

Birbirini sevmek yetmeyebiliyor bazen. Sevmeden de insanlar anlaşabiliyor belki de ama anlaşabilmek için de sevgi yetmiyor. Durduk yere dökülen gözyaşı dökmek, durduk yere sinir stres kriz.Gerek mi var? Hayatın zaten siktiriboktan gidişatında zar zor giderken, ne gerek var ki diyoruz, diyoruz da amk sineye çekerken neden bazı bazı zorlanıyoruz? Emek vermeden ot çöp bile can almazken, emek verdiğimiz şeyler neden solmaya ramak yaşar? Bilmiyorum.

Kafam almıyor,dar bu aralar kafam. İş güç sağlık derken koşturmaya dayanan bedenim neden tek esinti de alt üst oluyor, gel git bile değil, tek dalgada sarsılıyor. Bilmiyorum.

Suçu kendimde arıyorum, suçlu mu var onu da bilmiyorum aslında. Zaten klasiktir hep aynı nağmeler okunur,nağme böööle mi yazılır onu da bilmiyorum. Bildiğim bi halt da yok,kafam durdu, durdu dedim mi? Bildiğin dur-du. Ne diyordum, hı işte klasiktir suçlu aramıyorum, suç olacak bişey de yok, ama bu neyin günahıdır düz giden yamulur,durduk yere dalga vurur? Anlamıyorum. Yıkılacak kadar basit değil, ama zorluyormuşum gibi de gelir bazen. Tek taraflı olan bi sk olmadığı için pes etmeye de niyetim yok ama bunun ilerisi nedir?

İleriye gidecek kadar büyükse diyorum,nedir bu bağrış çağrış. Aslında kendimi frenlesem. Biraz susup az daha dinlesem. Hatta hep sussam da hiç ses etmesem. Kendi halinde ilerlemez mi? Olmayan şeylerden kıl kapmasam, mıkmık hatunlar gibi içlenmesem. Ama bööle yapmak neçesine? Kendimde suç aramıyorum, dedim ya birader suçlu da aramıyorum.

Dalgalandım.

Susma vaktidir o zaman, susalım da görelim.

6 yorum:

  1. Oy kuzum, kıyamam ben sana. Sen de dediğin gibi susup, kendini hayatın akışına bırak. Elbet bit çözümü olacaktır. Hem ilişkiler de bu durumlar çok normal. Gerçi durumu bilmiyorum ama böyle dalgalanmalar.

    YanıtlaSil
  2. @Laliş'im,
    Zaten akışına bırakıyorum da hani bazen ne bileyim aman:(

    YanıtlaSil
  3. Bazen olaylara yukardan bakmak geneli görmek bambaşka yollar açabiliyor

    Bazen sessizce beklemek ki bu çok zor bilirim sana olmadık şeyleri gösterebilir ve önüne çıkarabilir ...

    Biraz bu ara akışına bırak ruhunu

    YanıtlaSil
  4. @ELÇİN'cim!,
    Ben de öööle yapıyorum da bakalım n'olcak? Susmak zor ama uğraşıyorum.

    YanıtlaSil
  5. Merhaba,
    Bence susma. Susmak iyi değildir, herşeyin olumlu yanını ara yine de, yoksa birgün patlarsın.

    Bence.

    YanıtlaSil
  6. @Adsız,
    Bencede haklısın. Pof.

    YanıtlaSil

Vay Edepsiz!Ne Söyleyeceksen Söyle Hadi!