Dün akşam feysbuk'ta "Yakın vakitte sosyal sorumluluk adına bir projem olacak" demiştim,aslında yanlış yazmışım,bu proje benim değil,bizim projemiz olacaktı.Bu yüzden öncelikle hepinizden özür dilerim.Ve konuya başlayayım:Daha öncesinde, bu yazımda Birşeyler Yapabiliriz demiştim.Demiştim de biraz havada kaldı yapma isteğim.Ama artık havada kalsın istemiyorum.Birkaç gün önce, sevgili Elçin'den bir mail aldım,sizinle de yukarıda paylaştım.Üşenmezseniz hacular,bi zaaagmet okuyunuz,ediniz.Fikir veriniz.İtiraf etmek gerekirse, Elçin'e özendim,gıptalar ettim.
Sivil hayatımda sosyal sorumluluk gönüllüsü olan ben şimdiye kadar sadece eğitim adına çaba sarfettim ancak lösemili arkadaşlarım,kardeşlerim için birşeyler yapmadım,yapamadım da onları öyle görmeye yüreğim kaldırmadı.Nasıl kaldırsın ki? Minnacık bebekler,minnacık güzel çocukları öyle kablolar içinde görmek...Ne yapabiliriz?
Elçin'in de dediği gibi,elden ne gelir,ne yapabiliriz ki diye kenara çekilmek hiç birimize yakışmıyor,hiç birimiz bu kadar basit,düzeltiyorum korkak insanlar değiliz.Sanmıyorum.Değilizdir,eminim ve biz birşeyler yapabiliriz.Ama nereden başlamalıyız?Fikriniz varsa,hemen paylaşın,çünkü ben kendi çapımda minik minik girişimlere başladım ama bu minik girişimler kime yeter? Ülkemizde kimin eli kimin cebinde,kim kime dum duma durumundayız,herkes kendi eşeğinin derdinde,yan apartmanda komşumuz öldürülse tek derdimiz,aman bizi öldürmeseler oldu.Benciliz hepimiz,yalan değil,bencil olmayan insan mı vardır? E peki n'apsak?
Yapsak birşeyler işte,mesela evde kullanmadığımız hikaye kitaplarını hediye paketleri yapsak göndersek?3-5 tl ayırıp birleştirip şööle 2-4 arkadaş minik hediyeler alsak,bi gün sadece bi kaç saatimizi ayırsak,ne bileyim,çorap alsak,plastik bebekler alsak,ufak minik arabalarımız varsa onları hediye etsek...Birşeyler yapsak işte.
Bunlarla ne faydamız olacak diye düşünmeyin,inanın hastalıkların en büyük ilacı: MORAL!Moralden öte hiç bir ilaç,hiç bir iğne yok.Hele ki kanser gibi lanet,Allah belası bir hastalığın tek tedavisi moral.Her gün fare zehri damarlarda dolanırken bir insanı hayata bağlayan,ha gayret dedirten tek şey,sevdiklerinin ve bazen de tanımadıkları kimselerin verdiği destek,verdiği moral...Evinizde öyle köşede duran kitapları,oyuncakları çıkarsak...Paketlesek,süslesek...Toplasak...Götürsek...
Ne bileyim,birşeyler yapsak...
Ama KESİN yapsak...
Siz de fikir verseniz de yapsak...
Yüreğinize sağlık...
Elçin'in yazdığı bir cümle yıktı geçti beni... 2 çift çorap...
YanıtlaSilBiliyorum, insanoğlu kendi başına ya da yakınlarının başına gelmeyince anlamıyor böyle şeyleri. Ben çok yakın bir arkadaşımı kaybettim kanserden. Tam onu kazandık zannederken.
Çok şey yapılabilir aslında. Buluşuruz, gideriz hastaneye. Paketlerimizi kargoyla değil kendi ellerimizle veririz. Yanlarında olur. Kitaplarımızı kendimiz okuruz. Oyuncakları kendimiz oynatırız. Yaparız abi neden yapmayalım, neden yapamayalım.
@Leah,
YanıtlaSilİnsanız,benciliz,hastalık can acıtmadan kıymet bilmeyiz sağlığın,nankörüz,açık ve net.
E yapalım o zaman,ramazan gelince müslüman olanlardan,diğerlerini hatırlayanlardan falan olmayalım,buluşup yapalım,insanlık yapalım,moral verelim.
Dipnot:
Elçin haksız da sayılmaz...:(
Kuzum mail attığın zaman okudum, böyle içim acıdı cidden. İşte böyle konular olunca ben konuşamıyorum. Bir şeyler yapmayı çok istedim ama çok da uzak olduğum için yapamıyorum ki. Daha doğrusu fikirden öteye gidemez benim yardımım. O da bana yeterli gelmiyor. Şimdi düşünmedeyim, nasıl yardım edebilirim diye ondan cevap veremedim ama bir iki güne bir fikirle dönerim kuzucum.
YanıtlaSilBen olmasam da böyle bir projede arkanızda duracak bir ekip tanıyorum. O ekip ile haberleşmeye çalışacağım.
@Laliş'im,
YanıtlaSilUzakta olduğunu biliyorum tatlım ama uzakta olsa birşeyler yapılır diye düşünüyorum,hani çevrene,Türkiye'deki arkadaşlarına ses edebilirsin,ne bileyim yapalım gari.
Sevgili Usturupsuz
YanıtlaSilBen seni yeni takip etmeye başladım bizde tüm ofis olarak bu konuya kafa yoruyoruz. Buarada bizden orjinal fikir çıkmazsa başka bir fikirede herzaman destek vermeye hazırız.
@KOCAL,
YanıtlaSilOfis olarak mı? Aman Allah'ım!
Bence çok güzel fikirler çıkabilir.
Dediğim gibi,pijamalar,çoraplar,terlikler bile onları nasıl sevindirir,hani paketlesek de hediye etsek?
Ben de 4 yıl önce babamı kaybettim kanserden. Moral de yetmedi. Ama moralin kazandırabileceği hayatlar var hala. Ve ben de bu yapılabilecek birşeylere destek olmak için varım. Fikir olarak da düşünücem, başka neler yapılabilir diye.
YanıtlaSilMerhaba
YanıtlaSilÖncelikle çok teşekkür ederim bu konudaki hassasiyetiniz için .
Ve en başta çok özür dilerim evde küçük bir inşaat ve yetişmesi gereken siparişlerim olduğu için ancak bugün görebildim yazınızı.
Malesef size yolladığım bir yazımda belirttiğim gibi bu ülkede bununla bile dalga geçen veya sanki bu ülkede hiç yaşamamış gibi saçma sapan hastanede gördüklerimle ilgili benim yalan söylediğimi yazma hadsizliğini bile gösterenler var .
Arama kısmında ey hadsiz herkes haddini bilecek yazarsanız benim bloğda o yazımı okuyabilirsiniz
O hastaneye girdiğiniz zaman yaşları 0-14 arasında değişen yavruları görünce hayatta dert ettiğiniz herşey için utanıyorsunuz !
Çevreme herkese diyorum moralin bozuk olduğunda, herşeyi dert ettiğinde,iş yerinde veya sevgilinle bir sorun olduğunda haftada sadece 5 dk o koridorda bir gez....dert ettiklerin için utanıyorsun.Onlar o kadar dik duruyorlar ki ...
Neler yapılabileceği konusunda size yardımcı olabilirim.Ankara konusunda çok fazla onlarla irtibat halinde olduğum için bana mail atarsanız size yardımcı olabilirim.Öncelikle onlarla konuşulup ihtiyaçların belirlenmesi gerek .
Eğer siz evet sonuna kadar varım diyorsanız ben burdayım ...size desteğim
Çok teşekkür ederim ilginize
Sevgiler
@iL,
YanıtlaSilBaşın sağolsun kardeşim:( Allah yattığı mekanı Cennet eylesin.
Takdir-i İlahi diyoruz gerisine ne yazık ki ama elimizden geleni yapalım,madem destek vermek istiyorsun,öncelikle bu konuyu kendi sayfanda yayınlayabilirsin...
@Elçin,
Seni öyle iyi anlıyorum ki,insanlar artık aldırmadan nankörce davranmaya başladı,dalga geçenler bir zaaaamet kendi totolarına bakıp dalga geçsin:S Birlik olup birşeyler yapalım,umarım herkese yayabilirim bu yazıyı.
Sevgiler.
İzmir de 3 aydan 3 aya trombosit kan bağışlıyoruz yakın çevreyle ama moral çok önemli. çocuk hastalara oyuncak yetişkinlere de en azından kitap götürelim. sohbet vs ufak şeyler çok mutlu edecektir . bu dönemi yaşamış biri olarak gerçekten çok ama çok zor. atlattıktan sonra psikolojik kazanım hiç kolay olmuyor. Elçin kutlarım arkadaşım. bu bir sosyal proje değildir. bu bir insanlık projesidir.
YanıtlaSilNe yazık ki yaşamak zorunda bırakıldığımız gerçeklerden bir tanesi. Elçin i kutlarım. çok ama çok zor bir dönem. Hastalık evresinde psikolojik kazanım çok önemli. çocuk hastalara oyuncak , yetişkin hastalara da kitap gönderebiliriz. Ama yapalım ! organize olalım sözde kalmasın böyle şeyler.
YanıtlaSil@papyonsuz,
YanıtlaSilAz önce bir reklam ajansından organizasyon için destek sağlayacaklarına dair mesaj aldım,her şehirden 1-2 kişi el atsa,oldu bitti.
üsturupsuz yazını okudum özellikle o mesajlar ciddden insanın içine işleyen türden Allah bu hastalık illetinden çekenlere yardım etsin ve bizlerde yardım edelim böylesi bir sorumlulukta yalnız değilsin arkadaşlarımla görüşeceğim ve organize olacağız bu konuda fikir üretelim ve en yakın zamanda yapalım bir şeyler...
YanıtlaSilelimizden gelenin en iyisini yapacağımıza eminim.
@Turşu,
YanıtlaSilHaberleşelim de havada kalmasın ya!
Yüreğine sağlık!
Blogta yayınladım ben de. Aklıma gelen bir şey ise şu:
YanıtlaSilOrta 1 ve Lise 2'deki kardeşlerimin sınıf arkadaşlarından, okumuş oldukları ve kullanmadıkları hikaye kitaplarını, oyuncaklarını ve daha hediye edebileceğimiz her ne varsa onları istemek. Çok daha fazla kişinin katılımını sağlamak da bu sayede mümkün olacaktır.
@iL,
YanıtlaSilZaten öyle başladık biz hacım,en güzelini yapıyorsun,ara sıra ses et bir toparlanalım.